ما مصیبت زده ی کرب و بلاییم حسین
بال و پر سوخته ی آل عباییم حسین
بسکه خون دل از این دیده ز غمهای تو رفت
همنشین لب دریای بکاییم حسین
عمر دنیا نرسد چون به عزاداری تو
تا قیامت ز غمت عقده گشاییم حسین
ما مصیبت زده ی کرب و بلاییم حسین
بال و پر سوخته ی آل عباییم حسین
بسکه خون دل از این دیده ز غمهای تو رفت
همنشین لب دریای بکاییم حسین
عمر دنیا نرسد چون به عزاداری تو
تا قیامت ز غمت عقده گشاییم حسین
پیراهنی از زخم، به تن دوخته است
این رسم، ز حضرت غم آموخته است
ای سـرو تمــاشاییِ ایــمان، عبـاس!
دل، شعله به شعله، در غمت سوخته است
امروز کمی هوایی اربابم / از صبح دلم گرفته و بی تابم
تقویم بیاورید ای وای حسین / شب اول است و من در خوابم
صلی الله و علیک یا ابا عبدالله
ما سینه زنان رسم جنون باب نمودیم / جان و سر خود هدیه به ارباب نمودیم
از عمق درون ناله و فریاد نمودیم / با سینه زدن زلزله ایجاد نمودیم . . .
دلم دریاچه ی غم شد دوباره / قد آیینه ها خم شد دوباره
صدای سنج و دمام اومد از دور / بخون ای دل محرم شد دوباره
چهل روز است یاران پر کشیدند/سبک بالان دل از دنیا بریدند/چهل شب در مدینه
شور و شین است/ فلک در ماتم مولا حسین است/کجا رفتند آن مردان میدان/همان
گل های باغستان ایمان/کجا رفتند آن گل های پرپر/حسین و اکبر و عباس و
اصغر/خدایا کوفیان پیمان شکستند/بروی آل طاها آب بستند/خدایا داده ام از کف
یقینم/عزادار گل ام البنینم /چهل شب کودکان بی یار و یاور/چهل شب در خرابه
داغ خواهر/چه شب هاییست شب های مدینه/چهل شب یاد بابا با سکینه. . .
السلام علیک یا حسین بن علی ...
دلم لک زده برای
بند کفش سفت شده
پاهای خسته و
تابلوی 5کیلومتر تا کربلا
انشاالله برید کربلا